Sağlıkta kalmak için Takip edin!
Menenjit i. (fr. meningite). Beyin-omurilik zarlarının iltihabı.
— ansİkl. Beyin – omurilik zarlarının had veya yarı had iltihabı, baş ağrısı, kusma ve daha seyrek olarak da kabızlıkla kendini belli eder; omur çevresindeki kasların iltihaplı beyin – omurilik zarları etrafında kasılması, ensede bir sertlik yaratır ve Kernig belirtisinin ortaya çıkmasına sebep olur. Menenjitin teşhisi, ancak belden alman beyin-omurilik sıvısının muayenesi ile mümkündür. Bu sıvının irinli veya duru olmasına göre, menenjit başlıca iki kategoriye ayrılır:
1. çeşitli mikroplardan ileri gelen irinli menenjitler; bunlar en çok menengokoktan olur (beyin – omurilik menenjiti); pnömokok, streptokok v.b. mikroplar da menenjit yapabilir; bu çeşit menenjitler, sülfamitler ve mantarlardan elde edilen antibiyotiklerle tedavi edilir;
2. beyin-omurilik sıvısının duru olduğu menenjitler; bu kategoride en çok tüberküloz menenjit görülür ve ağır seyreder; belirtileri, irinli menenjitinkinden daha hafiftir; beyin-omurilik sıvısında Koch basili bulununca kesin teşhis konulur; bir zamanlar mutlaka ölümle sonuçlanan bu hastalık streptomisinin ve izonikotinik asit hidra-sid’in (izoniyazit) tedavi alanına girmesiyle, öldürücü niteliğini kaybetmiştir. Beyin-omurilik sıvısının duru olduğu öteki menenjitler çeşitli sebeplerden ileri gelir; başlıca sebep virüslerdir; bu tür menenjitlerin sonucu hakkında genellikle iyimser tahminde bulunulabilir; bunlara lenfositli menenjit adı da verilir, çünkü bu hastalık sırasında beyin-omurilik sıvısının içinde en çok lenfosit bulunur.
— Vet. Hayvanlardaki sinir semiyolojisinin fakirliği yüzünden klinikçiler beyin -omurilik zarlarının iltihabını ansefalitten ayırt edemezler; bu yüzden, bu iki çeşit iltihap süreci de menengoansefalit adı altında birleştirilmiştir. Tüberkülozun beyin -omurilik zarlarında yerleşmesi, sığırlarda oldukça sık görülür,